Simpraxis Architects | Μάριος Χριστοδουλίδης, Χρίστος Χριστοδούλου. Ομάδα Μελέτης: Στέλλα Πάρπα, Στέλιος Ζενιέρης, Χρήστος Πασαδάκης.

Η πρόταση βασίζεται στην φιλοσοφία της λειτουργικής αυτονομίας των βασικών προγραμματικών χρήσεων με απόλυτη σαφήνεια, αλλά την ταυτόχρονη αντίληψη και σεβασμό της αστικής και μορφολογικής τοπογραφίας του τεμαχίου. Το τεμάχιο βρίσκεται σε περιοχή με μεικτές χρήσεις και χαμηλή δόμηση, και η συνθετική πρόταση επιλέγει την κατασκευή ενός διόροφου κτηρίου σημειακά, ενώ το υπόλοιπο τμήμα του κτηρίου ακολουθεί την τοπογραφία του τεμαχίου.

Η πρόταση δύναται να λειτουργήσει, ως ενιαίο σύμπλεγμα ή αυτόνομα ανά λειτουργική ενότητα, δίνοντας την ευχέρεια για μεταβλητότητα ή εναλλαξιμότητα στις χρήσεις και στο πρόγραμμα λειτουργίας του κάθε χώρου ξεχωριστά, και σε συνάρτηση με τον κεκλιμένο υπαίθριο πυρήνα πρασίνου.

Το κτήριο εντάσσεται αρμονικά στον υφιστάμενο πολεοδομικό ιστό και στο αστικό τοπίο της περιοχής δημιουργώντας μια αμφίδρομη σχέση-διάλογο με τον επισκέπτη-χρήστη-περίοικο. Τα υαλοστάσια του προθαλάμου και του εκθεσιακού χώρου στο ισόγειο επιτρέπουν στο αστικό τοπίο να διεισδύσει ανεπαίσθητα τόσο εντός του κτηρίου, όσο και στον εσωτερικό πυρήνα πρασίνου. Δημιουργείται μια διάφανη σχέση-συσχέτιση με το κοινό, που αντιπροσωπεύει τις αξίες και τον κοινωνικό ρόλο που διαδραματίζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η συνθετική πρόταση σέβεται την υφιστάμενη δεντροφύτευση και οι κτηριακοί όγκοι χωροθετούνται περιμετρικά του πρασινού. Τα μεγάλα υφιστάμενα δέντρα διατηρούνται και εντάσσονται στην οργάνωση του υπαίθριου εσωτερικού κήπου προσφέροντας σκίαση, τόσο στο επίπεδο του δρόμου, όσο και στην υπερυψωμένη πρόσβαση στο επίπεδο γραφείων. Ταυτόχρονα λειτουργούν σαν φυσικά σκίαστρα στην δυτική πρόσοψη του κτηρίου.

Στο νοτιο-δυτικό άκρο ενδυναμώνεται η οπτική σύνδεση με τον κεντρικό πυρήνα πρασίνου προσδίδοντας στον χρήστη ενδιαφέρουσες χωρικές εμπειρίες, οπτικές φυγές και στοιχεία προσανατολισμού.

Δίδεται έμφαση στην ανθρώπινη κλίμακα με την δημιουργία υπαίθρου κέντρικου πυρήνα πρασίνου και περιμετρική προγραμματική κτηριακή διάταξη, για άμεση συσχέτιση των εργαζομένων και των επισκεπτών με τον χώρο και την μικροκλίμακα.

Η αρχιτεκτονική σύνθεση προσαρμόζεται στην υψομετρική διαφορά των 3μέτρων του τεμαχίου, εκμεταλλευόμενη τα δύο επίπεδα που δημιουργούνται, στην διακίνηση εντός του τεμαχίου. Ταυτόχρονα, ενισχύεται η σχέση εξωτερικών και εσωτερικών χώρων ενοποιώντας τις διαφορετικές χρήσεις με πολλαπλούς τρόπους πρόσβασης και διακίνησης.

Η οροφή του εκθεσιακού χώρου και του θεάτρου εντάσσονται στο μεταβαλλόμενο φυσικό υψόμετρο εντός του τεμαχίου προσφέροντας την ευχέρεια για μία συνεχή ροή διακίνησης, η οποία λειτουργεί συνενωτικά στις λειτουργικές χρήσεις και στην εμπειρία του συνόλου του κτηρίου. Η εσωτερική κεκλιμένη αυλή λειτουργεί ταυτόχρονα σαν ράμπα πρόσβασης ή σαν υπαίθριος χώρος στάσης και ξεκούρασης ή ακόμα χώρος για υπαίθριες εκθέσεις και εκδηλώσεις.