Έπειτα από την πρόσφατη δημοσίευση της ειδικής έκθεσης της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Κύπρου καταδικάζει με τον πλέον κατηγορηματικό και απερίφραστο τρόπο τις αυθαίρετες και παράνομες αναπτύξεις, οι οποίες λαμβάνουν χώρα σε κρατικό τεμάχιο και εντός και κατά μήκος του ποταμού Κούρη. Από τα συμπεράσματα της εν λόγω έκθεσης επιβεβαιώνεται η παράνομη εκτροπή νερού από τον ποταμό Κούρη για τις ανάγκες ανέγερσης και λειτουργίας εγκαταστάσεων ιχθυοκαλλιέργειας, κέντρου αναψυχής και χώρων διαμονής επισκεπτών στις κοινότητες Συλίκου και Τριμίκληνης.

Με αφορμή αυτή την άκρως δυσάρεστη εξέλιξη, και έχοντας ως κύριο μέλημα την προστασία της βιοποικιλότητας και του φυσικού πλούτου της χώρας, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Κύπρου επισημαίνει προς πάσα κατεύθυνση τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές, οι ποταμοί αποτελούν κατ’ εξοχήν κοινόχρηστο αδιαπραγμάτευτο αγαθό, το οποίο προστατεύεται από τις διατάξεις του περί Ενιαίας Διαχείρισης Υδάτων Νόμος του 2010 – 79(Ι)/2010 και οι πολίτες έχουν κατοχυρωμένο δικαίωμα απόλαυσης των δημόσιων αγαθών του τόπου. Το νερό είναι δημόσιο αγαθό και όχι “εμπορικό προϊόν”, το οποίο προστατεύεται και τυγχάνει κατάλληλης μεταχείρισης με βάση την Οδηγία 2000/60/ΕΚ.
2. Όπως προκύπτει από τα ευρήματα της έκθεσης, οι Αρμόδιες Αρχές ανέχθηκαν ή/και απέτυχαν με τις ενέργειες τους να αποτρέψουν και στη συνέχεια αποκαταστήσουν, τις υπό αναφορά αυθαιρεσίες σε κρατική γη και σε εγγεγραμμένο υδατόρεμα ή/και τις παρόχθιες περιοχές του. Ως αποτέλεσμα αυτών, προκλήθηκε μεγάλης κλίμακας επέμβαση εντός της ζώνης προστασίας του ποταμού Κούρη, επηρεάζοντας και μειώνοντας την παροχετευτικότητά του.
3. Οι εγκρίσεις που δόθηκαν έναντι της ανάπτυξης ενισχύουν την παρανομία σε περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές και προκαλούν το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών. Τέτοιου είδους αποφάσεις οδηγούν στην οριστική και ολοκληρωτική αλλοίωση της μορφολογίας του φυσικού περιβάλλοντος καταργώντας τη συνταγματικά κατοχυρωμένη κοινή χρήση του.

Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Κύπρου απαιτεί την πλήρη άρση των παρανομιών για αποτροπή μεγαλύτερης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και παράλληλα θέτει άπαντες προ των ευθυνών τους καθότι παραβιάζονται θεμελιώδεις αρχές της προστασίας του περιβάλλοντος, της βιώσιμης ανάπτυξης και των δημοσίων αγαθών του τόπου.

Ακάμας, Πεδουλάς, Κούρης: Μετά τι;