Κώστας Κουτσοφτίδης
1994 | Υλοποιημένο | 3000τμ | Άγιος Αθανάσιος, Λεμεσός
Η εξέλιξη – ανάπτυξη που παίρνει και που θα πάρει ο Δήμος,ο κοινωνικός ρόλος που διαδραματίζει ένα δημόσιο κτίριο στη “προμήθεια ή διατήρηση ή ανάπτυξη προμηθειών και υπηρεσιών” και “την κατά το δυνατό καλύτερη εκμετάλλευση του χώρου σε σχέση με τις διαστάσεις του τεμαχίου, τους δρόμους που το περιβάλλουν, το προσανατολισμό και γενικά τις κλιματολογικές συνθήκες μας οδήγησαν στο να συγκεντρώσουμε την προσπάθεια μας στην αναζήτηση εκείνων των επιλογών που θα έκαναν δυνατή μιά αρχιτεκτονική που να αντικατοπτρίζει την προοδευτικότητα του Δήμου, που να λειτουργεί σαν “κοινωνικός πυκνωτής” και που να καθορίζει ένα όριο μεταξύ παλιού πυρήνα του οικισμού και της επέκτασης-εξέλιξης του σε μιά “σύγχρονη πόλη” χωροθετώντας στο τέλος ένα τοπόσημα, ορόσημο-σημείο αναφοράς στο ακατάστατο δομημένο περιβάλλον.
Για την πραγμάτωση των πιό πάνω στόχων χρησιμοποιήσαμε το συντακτικό του σύγχρονου αρχιτεκτονικού γλωσσολογίου για την εξεύρεση ενός μοντέρνου-σύγχρονου αρχιτεκτονικού λεξιλογίου που να εκφράζει τους πιό πάνω στόχους.Ετσι με εργαλείο την κριτική ερμηνεία προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε όλες τις κρυφές και φανερές σχέσεις του συγκεκριμμένου τόπου που θα αναδείκνυαν μιά διαλεκτική δημιουργία μεταξύ του προτεινόμενου νέου κτιρίου σαν υποσύνολο ενταγμένο στο σύνολο του Αγίου Αθανασίου. Εντοπίσαμε και αναλύσαμε τις αντιθέσεις που ήδη υπάρχουν δομημένες στο υφιστάμενο ιστό του οικισμού που είναι:η παραδοσιακή κυπριακή κατοικία και που φαίνεται να εξελλίσεται γύρω απο την εκκλησία με στενούς γραφικούς δρόμους και η “μοντέρνα” κυπριακή κατοικία που φαίνεται να περιτριγυρίζει τον υπόλοιπο χώρο με την απροσωπικότητα και την στειρότητα της γενικά σε αρχιτεκτονική έκφραση. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι το κτίριο θα βρίσκεται τοποθετημένο σε αμεσότητα με τον κύριο άξονα κυκλοφορίας,επομένως με ψηλή ηχορύπανση και δεύτερο τον όγκο που απαιτείται απο το πρόγραμμα αποφασίσαμε ότι:
Το κτίριο ως προς τους κύριους δρόμους θα έπρεπε να είναι κλειστό με οπτικές διαφυγέςανατολικά και δυτικά για σκοπούς φωτισμού-αερισμού μέρους των γραφείων και βόρεια την κύρια είσοδο που με το τεράστιο υαλλοπέτασμα θα αφήμει ελεύθερη την οπτική επαφή μεταξύ χρήστη και περαστικού αλλά και μερικώς να αντικατοπτρίζει μέρος του χωριού μέσα απο το φαινόμενο της αντανάκλασης.Ο όγκος με το μοναδικό του,στη πλευρά της βόρειας όψης άνοιγμα,την κύρια είσοδο,έπρεπε να εκφράζει το ρόλο του σαν δημόσιο κτίριο που αντανακλά την ανώτερη τοπική αρχή.
Πιστεύουμε ότι οι μεγάλες επεμβάσεις του είδους αυτού πρέπει να έχουν έντονη γεωμετρία για λόγους παραστάσεως αλλά και για λόγους αστικοποιήσεως του χώρου. Η ερμηνεία που αποδώσαμε στο πρόγραμμα ήταν απλή χωρίζοντας το σε δύο μεγάλες ενότητες: την αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και το γραφειακό χώρο.Επειδή η αίθουσα δεν θα χρησιμοποιείται καθημερινά αποφασίσαμε να την εντάξουμε στο δεύτερο επίπεδο απελευθερώνοντας το ισόγειο για σκοπούς διαρρύθμισης των γραφειακών χώρων που εξυπηρετούνται απο τον υπόγειο χώρο στάθμευσης με δύο διαφορετικές προσβάσεις ,μιά για στάθμευση και μιά για υπηρεσιακή χρήση.
Το πλέγμα λειτουργειών χωρίζεται σε 4 κύρια μέρη : το Διοικητικό Τμήμα,το Οικονομικό Τμήμα,το Τεχνικό Τμήμα και το Υγιειονομικό Τμήμα τα οποία αρθρώνονται στην κεντρική είσοδο,που λειτουργεί σαν διακλαδωτής όλων των τμημάτων με τρόπο που ο επισκέπτης να βρίσκει άμεσα το τμήμα που τον ενδιαφέρει.
Πρόνοια για επέκταση τοποθετήθηκε στο ανώγειο υπαίθριο χωρο της ΑΠΧ δίπλα απο το κυλικείο ώστε μελλοντικά να μπορέσει ο Δήμος να στεγάσει οποιεσδήποτε άλλες τυχόν νέες ανάγκες προκύψουν.
Το κτήριο έχει βραβευθεί με Κρατικό Βραβείο Αρχιτεκτονικής 1998, στην κατηγορία “Νέος Αρχιτέκτονας κάτω των 40”, ενώ προτάθηκε και για τα Βραβεία Mies van der Rohe βραβεία Mies van der 1996
