Αρχιτέκτονες: Πέτρος Φωκαϊδης, Λουκάς Τριάντης
ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ 2013 | ΕΥΦΗΜΟΣ ΜΝΕΙΑ | ΕΡΓΟ ΝΕΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ
Η κατοικία τοποθετείται σε οικόπεδο τυπικών διαστάσεων (20×30μ), σε οικιστικό προάστιο της Λευκωσίας. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από αραιή δόμηση, χαμηλές πυκνότητες, μεγάλες αδόμητες επιφάνειες καθώς και ελλείψεις σε δημόσιους χώρους και εξυπηρετήσεις ανάμεσα σε ένα ήδη διαμορφωμένο οδικό δίκτυο.
Ο σχεδιασμός της κατοικίας που αναπτύσσεται σε ένα γενικό σχήμα Η, διατηρεί συνεχές μέτωπο προς το δρόμο, αναζητώντας μορφές αστικότητας. Παράλληλα αναζητείται μια διαβαθμισμένη ιδιωτικότητα, που απο τη μία να προστατεύει το εσωτερικό της κατοικίας και τις αναγάκες ιδιωτικότητας, δημιουργώντας μεταβατικούς / ενδιάμεσους χώρους, και από την άλλη να υπογραμμίζει επιλεγμένες οπτικές σχέσεις από και προς το δρόμο και το δημόσιο χώρο. Το λειτουργικό πρόγραμμα της κατοικίας ανταποκρίνεται στις καθημερινές ανάγκες μιας νέας οικογένειας που αποτελείται σήμερα από τους γονείς και ένα παιδί, αλλά και στην προοπτική της αύξησης των μελών της οικογένειας και των μεταβολών των δραστηριοτήτων τους στο μέλλον.
Στο επίπεδο του ισογείου, ζητούμενο του σχεδιασμού είναι η οργανική συνέχεια των εσωτερικών χώρων, καθιστικό, κουζίνα, τραπεζαρία, με τους υπαίθριους και ημιυπαίθριους χώρους, προσφέροντας ξεχωριστές ποιότητες για να μπορούν να λειτουργούν σε διαφορετικές εποχές, ώρες και περιστάσεις. Στο επίπεδο του ορόφου, οι ιδιωτικοί χώροι οργανώνονται σε δύο ενότητες (των παιδιών και των γονιών), των οποίων η διαφορά τονίζεται από υψομετρική διαφορά που καλύπτεται με ράμπα ελαφριάς κλίσης, και ενοποιούνται μέσα απο μια διαμπερή κίνηση που αρχίζει από τον χώρο παιχνιδιού και καταλήγει σε μια εσωστρεφή βεράντα του δωματίου των γονιών. Κατά μήκος της κίνησης, οι χώροι παιχνιδιού, αποθήκευσης ή εργασίας, στάσης, κίνησης ή ανάπαυσης, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους και τον εξοπλισμό τους, καλύπτουν τις ανάγκες όλων των μελών της οικογένειας και καλλιεργούν μεταξύ τους επαφή.
Σημαντική παράμετρο σχεδιασμού, αποτελεί η προσαρμογή στις τοπικές κλιματικές συνθήκες, τόσο μέσω ενός παθητικού ενεργειακού σχεδιασμού, όσο και μέσω της κατάλληλης φύτευσης. Μεγάλα ανοίγματα προς το νότο επιτρέπουν τον συνεχή ηλιασμό και τη φυσική θέρμανση χώρων διημέρευσης, ειδικότερα τους χειμερινούς μήνες, ενώ κατάλληλα τοποθετημένα σταθερά στέγαστρα αλλά κυριώς κινητές εξωτερικές περσίδες (οριζόντιες σε νότια ανοίγματα και κατακόρυφες σε δυτικά) επιτρέπουν την ρύθμιση του ποσοστού ηλιασμού και φωτισμού στο εσωτερικό καθ’όλη τη διάρκεια του χρόνου. Επιπλέον, οι επικρατούντες δυτικοί ανέμοι αξιοποιούνται με τη διαμόρφωση ανοιγμάτων προς τη δύση, καθώς και με τη διαμπερότητα των επιμέρους χώρων, όσο και συνολικά της κατοικίας στον άξονα δύσης – ανατολής, ισόγειο και όροφο.
