Β΄Βραβείο Ανάπλαση, Διαμόρφωση και Αξιοποίηση Αγροκτήματος Γερμανίνας

07042015diagonismos_vravio_anaplasi1

Αρχιτεκτονική Μελέτη: Ρένα Σακελλαρίδου, Μόρφω Παπανικολάου (sparch Architects) και Χρίστος Μαραθοβουνιώτης.

Εκπρόσωπος Ομάδας: Μόρφω Παπανικολάου | Συνεργάτες Αρχιτέκτονες: Ν. Απέργης, Ι. Κλωνή, Ε. Παπαευαγγέλου, Β. Αρβανίτης, Β. Γιαννάκης, Μ. Χατζηιωάννου (Α’Φάση) | Ε. Παπαευαγγέλου (Β.Φάση) | Συνεργάτες Φοιτητές Αρχιτεκτονικής: Γ. Κοντομηνάς, Ι. Τάτλη, Σ. Στυλίδης (Β’Φάση) | Σύμβουλοι: Π. Κινάτος, Ι. Παγώνης, Κ. Πολυχρονόπουλος (Πολιτικοί Μηχανικοί), Ι. Παπαγρηγοράκης (Μηχανολόγος Μηχανικός), Α. Ταμπαθάνη (Ηλεκτρολόγος Μηχανικός), Α. Αγησίλαος (Τοπογράφος Μηχανικός), Σ. Μπαρμπαριάν (Αρχιτέκτονας Τοπίου).

Η Κρυφή “Νοημοσύνη” Ενός Αγροκτήματος. Ένας ιδιαίτερος τόπος που μας ζητήθηκε να προτείνουμε εμείς την επιχειρηματική και αισθητική προσέγγιση και να διαμορφώσουμε μια συνολική άποψη φιλοξενίας.

Το concept. Το ζητούμενο είναι ο τόπος να μετασχηματισθεί σε μια εμπειρία διαμονής, το βίωμα του χώρου και του προγράμματος σε τέχνη της εμπειρίας, οι δράσεις σε ένα βιώσιμο και ευέλικτο πρόγραμμα ανάπτυξης.

Η πρώτη ύλη. Το όριο: τα διατηρητέα κτήρια, οριοθετούν με το σχήμα τους τον κεντρικό υπαίθριο χώρο, παραλαμβάνουν το πρόγραμμα των πολιτιστικών δραστηριοτήτων, της τουριστικής υποδομής, της φιλοξενίας, της χαλάρωσης και της ψυχαγωγίας, (Διαδραστικό Μουσείο, Αγροτουρισμός, Λουτρά, Εστίαση). Η ενίσχυση των χρήσεων με αναστρέψιμες κατασκευές τύπου (container) σε διακριτική σχέση με τα διατηρητέα κτήρια, ενισχύει την έννοια του ορίου και λειτουργεί ως μεταβατικό στοιχείο προς και από τον κεντρικό χώρο (Κεντρική Πλατεία), στο χώρο διάχυσης (Φυσικό Στοιχείο).

Η διάχυση: ο υπαίθριος χώρος από τον οποίο περιβάλλεται το υφιστάμενο σύμπλεγμα κτηρίων, σχεδιάζεται ως “παραγωγικό τοπίο”, παραλαμβάνει ήπιες επεμβάσεις και συμμετέχει ισότιμα στην διαδραστική εμπειρία του Αγροκτήματος (Πειραματικές και Εκπαιδευτικές Καλλιέργειες, Ξενώνες Καλλιτεχνών, Δίκτυα Διαδρομών, Σκιασμένες Διαδρομές).

Το κέντρο: ο ρόλος του κεντρικού υπαίθριου χώρου, τόπος ώσμωσης των δύο κόσμων, του παλιού και του νέου, καθώς και των διαφορετικών λειτουργιών, ισχυροποιείται. Το μέγεθος του, που παίρνει χαρακτηριστικά δημόσιου χώρου, μετασχηματίζεται σε Κεντρική Πλατεία του Αγροκτήματος, ενώ, υπό τη γη, χωροθετείται μια ευέλικτη για την βιωσιμότητα του Συγκροτήματος χρήση, (Κέντρο Πολλαπλών Χρήσεων). Η νέα κτηριακή μάζα μερικώς αποκρύπτεται, ενώ η προτεινόμενη διαμόρφωση της Πλατείας, μία ροική εγκατάσταση από νερό και γυαλί, προσδίδει αναγνωρισιμότητα στο σύνολο του Αγροκτήματος.

Αρχιτεκτονικοί χειρισμοί_η τέχνη της εμπειρίας.

Διαμορφώνουμε το πρόγραμμα ακολουθώντας και αναδεικνύοντας την ιστορική και μορφολογική δομή του Αγροκτήματος. Διατηρούμε και ανακαινίζουμε, αποκαθιστούμε ή αναστηλώνουμε. Κατεδαφίζουμε και ανακυκλώνουμε. Επαναχρησιμοποιούμε την πρώτη ύλη και αποκαθιστούμε αυτό που διατηρούμε. Ανανεώνουμε το υφιστάμενο επιλύοντας το καινούργιο, είτε αποκρύπτοντας το υπό τη γη, είτε ως αναστρέψιμη επιλογή, ως αρχιτεκτονικό αντικείμενο σε διακριτικό διάλογο με το υπάρχον. Αφουγκραζόμαστε την αρμονία του Αγροκτήματος και συντονίζουμε την συνολική προσέγγιση εισάγοντας έναν ρυθμό από συνέχειες και ασυνέχειες, από εντάσεις, από αποσιωπήσεις και τονισμούς, από παύσεις.

Προσδίδουμε στην Κεντρική Πλατεία τον πολύβουο χαρακτήρα του κέντρου διασταύρωσης πολλαπλών δραστηριοτήτων και εμπειριών, χωρίς να αλλοιώνουμε την ιστορική και βιωματική σχέση των διατηρητέων κτηρίων με τον κενό χώρο και χρησιμοποιούμε μεταφορικά την έννοια της “αναγέννησης” του Αγροκτήματος σχεδιάζοντας το στοιχείο του νερού σε θέση συστροφής και κίνησης. Ενσωματώνουμε την μεγάλη νέα κτηριακή μάζα στην υπό την Πλατεία γη, ενισχύοντας με εναλλακτικές διαδρομές την διαμπερή κυκλοφορία του Αγροκτήματος.

Οριοθετούμε και διαχέουμε με πράσινο και φυτεύσεις τοπικών ποικιλιών το “παραγωγικό” τοπίο του Αγροκτήματος. Ενισχύουμε την σιωπή του τοπίου, τις μυρωδιές, τα χρώματα, τις οπτικές φυγές. Στο πλαίσιο αυτό, έννοιες όπως το πρόγραμμα και η βιωσιμότητα, η ισορροπία και η απόκρυψη, η μεταβλητότητα, η διάχυση του ορίου, καθώς και η στάση και η κίνηση, οργανώνονται αδιάσπαστα σε μια συνεχή και ενιαία συνθετικά διαχείριση του χώρου.