Γιώργος Χατζηχρίστου Αρχιτέκτονες
Το οικόπεδο βρίσκεται σε περιοχή ειδικού χαρακτήρα στο Στρόβολο, κι απολαμβάνει μια ήσυχη και σχετικά πράσινη αστική συνθήκη. Η πρόταση αποτελείται βασικά από μια κατοικία με χωρική πρόνοια για κατακόρυφη ανάπτυξη. Η κατοικία στρέφεται προς το νότο. Ως εκ τούτου, η πρόσοψη με βόρειο προσανατολισμό αποτελείται κυρίως από τυφλές επιφάνειες και πράσινες ενότητες.
Η είσοδος προς την κατοικία οργανώνεται ως κιναισθητικό καθημερινό δρώμενο στο δυτικό πλάι του οικοπέδου με γέφυρα πάνω από τον υπόσκαφο χώρο, παράλληλο στο δρόμο. Η δευτερεύουσα είσοδος προτείνεται από τον υπόγειο χώρο στάθμευσης, ο οποίος επίσης προσφέρει ιδιαίτερες χωρικές ποιότητες.
Δυο κύρια θέματα διέπουν τον σχεδιασμό της οικοδομής. Η μετεξέλιξη της παραδοσιακής σοφίας της εσωτερικής αυλής και η βιοκλιματική προσέγγιση. Η πρόταση αντιδρά στον αποικιοκρατικό πολεοδομικό κανονισμό των τριών μέτρων από το σύνορο, που είναι ακόμα σε ισχύ, με επακόλουθο την εγκληματική διακοπή της σοφίας της κοινωνικής και βιοκλιματικής αειφόρου ανάπτυξης της τυπολογίας των εσωτερικών αυλών.
Η συνθετική χωρική επίλυση χαρακτηρίζεται από την φιλοξενία τεσσάρων κύριων εγκοπών- εσωτερικών αυλών σε ένα γλυπτικά σκαλισμένο κτιστό κύβο. Ο χειρισμός αυτός διασφαλίζει νότιο προσανατολισμό και διαμπερή αερισμό σε όλους τους χώρους. Ταυτόχρονα ενεργοποιείται άμεση οργανική σχέση μεταξύ κάθε χώρου με τη φύση και διάλογος μεταξύ των εσωτερικών χώρων μέσω του συστήματος των εσωτερικών αυλών και ως εκ τούτου η ουσιαστική συμβολή του μικροκλίματος που αναπτύσσεται.
Ο χώρος εισόδου οργανώνεται κεντροβαρικά της κατοικίας που διοχετεύει οργανικά τις προσβάσεις προς όλους τους χώρους. Η ροϊκή σύνδεση των χώρων του ισογείου εμπλέκεται με την σκηνική παρουσία της σκάλας- βιβλιοθήκης που συνδέει τα τρία επίπεδα. Το ισόγειο φιλοξενεί την ενότητα των κοινόχρηστων χώρων του καθιστικού, της κουζίνας και τραπεζαρίας και την ιδιωτική περιοχή του γραφείου και κυρίως υπνοδωματίου. Ο όροφος αποτελείται από τα τρία υπνοδωμάτια για τα παιδιά της οικογένειας. Στο υπόγειο οργανώνεται ένας ακόμα χώρος φιλοξενίας και ένα λουτρό (jacuzzi).
Ο κάθε χώρος όπως και η κάθε αυλή αποτελεί μια μοναδική οντότητα με ιδιαίτερες ποιότητες μικρό-περιβάλλοντος και πρασίνου, που συνεργάζονται μέσω των εσωτερικών συνθηκών. Οι συνέργειες αυτές επεκτείνονται και στην κατακόρυφη ανάπτυξη με συνέχειες του φυτικού κόσμου να ξεφυτρώνει από τα ανοίγματα οριζόντια. Τα πολλαπλά χωρικά επίπεδα και βάθη συνεισφέρουν στην πολυεπίπεδη κοινωνική συμπεριφορά του κτιρίου. Την ίδια στιγμή. η κατοικία έχει μια λιτή παρουσία στη γειτονιά ως μια ζούσα, εξελισσόμενη οντότητα συμβίωσης του κτιστού και φυσικού. Τα κουφώματα μπορούν να ‘εξαφανιστούν’ μέσα στους διπλούς τοίχους ενδυναμώνοντας την διαπραγμάτευση των ορίων του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου.
Συνεργάτες: Έλλη Μπαλαμπανίδου, Ομάδα εργασίας: Βερόνικα Αντωνίου, Ελένη Λοίζου, Χριστιάνα Καραμαλή, Κυριακή Χριστοφίδου
Πολιτικός Μηχανικός: Νίκος Καλαθάς
Μηχανολόγος Μηχανικός: Δημήτρης Χατζηγρηγορίου
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός: Χρίστος Τοπούζης και Σάββας Χριστοδούλου
Επιμετρητές ποσοτήτων: Αχιλλέας Κουπεπίδης, MDA
Εργολάβος: Μάριος Αχιλλέως
