ΣΚΕΠΤΙΚΟ

Στη μελέτη για το Ολυμπιακό Μέγαρο και Πάρκο, αναζητήθηκε εκείνη η αρχιτεκτονική σύνθεση που νμα εκφράζει με τον πληρέστερο τρόπο την σημασία της Ολυμπιακής Κίνησης. Επισημάνθηκαν οι ακόλουθες τρεις βασικές παράμετροι, που στην πορεία αποτέλεσαν το πλαίσιο της πρότασης:

• Η οικουμενική διάσταση της καλλιέργειας και διάδοσης του αρχαίου πνεύματος του Ολυμπισμού με έννοιες όπως η συναδέλφωση, η φιλία, η αλληλοεκτίμηση, η ευγενής άμιλα, η καλή πίστη στον συνάνθρωπο και η παγκόσμια ειρήνη.
• Η ιστορική διάσταση της διαφύλαξης και αναβίωσης του πανάρχαιου θεσμού.
• Η αθλητική διάσταση της προώθησης της ταυτόσημης άσκησης σώματος και πνεύματος ως ουσιαστικής ανθρώπινης δραστηριότητας.

Θεωρήθηκε ότι τα περάσματα από το ένα στο σύνολο και από το αρχαίο στο σύγχρονο μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσεα από αρχιτεκτονικές μεταβάσεις που να αναπτύσσονται στο χώρο και να μεταφραστούν, μέσω ενδιάμεσων κενών, στη διαμόρφωση του κτηρίου σε κάτοψη και στο διάλογό του με το έδαφος σε τομή αντίστοιχα Η συνταύτιση σώματος και πνεύματος παραλληλίστηκε με τη συνταύτιση κτιστού και ά-κτιστου, κτηρίου και πάρκου, στο επίπεδο του χωροταξικού.

Η ΙΔΕΑ

Στην κάτοψη, η αναζήτηση για μια διάταξη που να εκφράσει την παράμετρο της οικουμενικότητας οδήγησε στην εικόνα του αρχαίου σταδίου. Το κτήριο αναπτύσσεται περιμετρικά ενός κεντρικού κενού, το οποίο ανοίγεται προς την πόλη καλώντας το έξω να εισχωρήσει και αφήνοντας το μέσα να θεαθεί. Στην τομή, το πέρασμα από το αρχαίο στο σύγχρονο υλοποιείται με την ανύψωση του κτηρίου και τη δημιουργία ισόγειου κενού, όπου η διαδρομή αποκτά σημασία μουσειακού χώρου για την αρχαία και τη σύγχρονη ιστορία του θεσμού. Στο χωροταξικό, το κτήριο δεν παρατίθεται στο πάρκο ούτε το αντίστροφο. Αρχικά το κτιστό εισχωρεί κεντρικά στον αδόμητο χώρο του γηπέδου, αφήνοντας το -άκτιστο να το περιβάλλει, ενώ στη συνέχεια το ά-κτιστο εισχωρεί κεντρικά στο κτιστό και διατρυπώντας το, ενσωματώνεται. Η αλληλοδιείσδυση και η ισότιμη συνύπαρξη κτιστού και ά-κτιστου, κτηρίου και πάρκου, ταυτίζεται με την ανάγκη συνύπαρξης υλικού και πνευματικού, άθλησης σώματος και πνεύματος.

ΤΟ ΕΡΓΟ

Η κύρια πρόσβαση στο κτήριο γίνεται κατά μήκος από το πάρκο, διαμέσου του κεντρικού κενού, ενώ από τον δρόμο γίενται εγκάρσια, κατευθείαν στον χώρο εισόδου – υποδοχής. Στο κεντρικό κενό τοποθετούνται στους ορόφους όλοι οι μεγάλοι χώροι συνάθροισης, οι οποίοι μέσα από τη διαδοχική τους διαφάνεια πολλαπλασιάζονται και απεραντώνονται επισφραγίζοντας το πνεύμα συνεργασίας που διέπει τους γραφειακούς χώρους. Στο ισόγειο, το κεντρικό κενό λειτουργεί ως ένας εκτενής ενιαίος χώρος συνάθροισης (εκδηλώσεων, εκθέσεων κ.α.), που αναπτύσσεται διαδοχικά από το πάρκο διαμέσου του σκιερού αίθριου στον χώρο εισόδου – υποδοχής και εν συνεχεία διαμέσου της αίθουσας πολλαπλών στον χώρο υπαίθριων εκδηλώσεων και ξανά στο πάρκο. Η περιμετρική κίνηση στις Οποσπονδίες γίνεται εξωτερικά, έτσι ώστε οι γραφειακοί χώροι να στοιχίζονται εκατέρωθεν των αίθριων ως θεατές – παρατηρητές αναμεταξύ τους, καθώς και των γεγονότων που παίρνουν μέρος σε αυτά. Ο περιπατητής αντιλαμβάνεται τις Ομοσπονδίες στην ολότητά τους, σαν μια παρέλαση διαφόρων αθλημάτων. Το πάρκο διαμορφώνεται ως ένα σύγχρονο αστικό πάρκο, το οποίο αναλαμβάνει ρόλο επιμορφωτικό. Ο επισκέπτης, διασχίζοντάς το, βιώνει εμπειρίες και αποκτά γνώσεις για την ιστορία και τη σημασία του Ολυμπιακού θεσμού.