ΧΩΡΟΣ ΕΡΓΟΥ

Το Δημοτικό Πάρκο Σαλίνα χωροθετείται στο αστικό κέντρο της Λάρνακας, απέναντι από το Δημοτικό Κήπο, σε μια θέση που λειτουργεί ως σημείο αναφοράς στη σύγχρονη πόλη.

Ο χώρος έχει ιστορική σημασία αφού συνορεύει με την περιοχή του Αρχαίου Κιτίου. Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Κ. Νικολάου στη μελέτη του “Η τοπογραφία του Αρχαίου Κιτίου”, το ανατολικό όριο του χώρου συμπίπτει με τη θέση του αρχαίου μυκηναϊκού τείχους του Αρχαίου Κιτίου. Η πολεοδομική οργάνωση του αστικού ιστού σήμερα παρουσιάζει ένα σαφές όριο προς ανατολάς. Επί Αγγλοκρατίας ο χώρος αποτελούσε κυβερνητικό φυτώριο και λειτουργούσε ενιαία με τις δύο διατηρητέες οικοδομές προς δυσμάς, πρώην κατοικίες Επάρχου και Αστυνομικού Διευθυντή, σήμερα εκμισθωμένες στο Δήμο Λάρνακας (αλλά όχι μέρος του έργου). Οι δύο κατοικίες είχαν τις προσόψεις τους στραμμένες προς τον χώρο αυτό, ενώ η πρόσβαση οχημάτων γινόταν κατά μήκος του ανατολικού του συνόρου.

Παρόλο που η κεντρική θέση του πάρκου και η ιστορικότητα της περιοχής, του αποδίδουν ιδιαίτερο ρόλο εντός του αστικού κέντρου, οι περιοχές κατοικίας που βρίσκονται στις τρείς πλευρές του, καθιστούν τη σχέση του με τη “γειτονιά” εξίσου σημαντική.

ΠΡΟΤΑΣΗ

Όρια και Προσβάσεις
Ο χώρος του έργου ήταν σχεδόν περίκλειστος. Τυχόν περίφραξη μεταξύ πάρκου και διατηρητέων οικοδομών θα αναιρούσε επίσης τη συνέχεια του δημόσιου χώρου. Προτάθηκε ενιαία περίφραξη των τριών τεμαχίων που έχουν δημόσια χρήση, με πολλαπλές εισόδους πεζών.

Λειτουργικές Απαιτήσεις
Υπήρχαν ειδικοί περιορισμοί, όπως το αντλιοστάσιο του ΣΑΛ, η περιστασιακή διακίνηση βυτιοφόρου, κ.ά. Για να προστατευθεί ο χώρος ως πνεύμονας πρασίνου προτάθηκαν επιλεγμένες μόνο κατασκευές. Η σκίαση των χώρων παρέχεται από τα δέντρα. Οι πορείες, εκτός της Αλέας, είναι από πουρί και οι επιφάνειες υδατοπερατές (μελισσόχορτο, φυτόχωμα).

Χωρική πλοκή, Πράσινο
Η χωρική πλοκή του πάρκου προκύπτει από τη μνήμη του τόπου, την τοπογραφία και τη σχέση με τον αστικό ιστό. Παραμένουν στοιχεία που υπήρχαν από παλιά, όπως το ανατολικό όριο, η σχέση με τις δύο οικοδομές, το στοιχείο του νερού. Οι χώροι διατάσσονται ακολουθώντας την τοπογραφία και συνδέονται με την πόλη. Τα υφιστάμενα δέντρα διατηρούνται. Φυτεύονται περί τα 230 νέα ενδημικά και ιθαγενή δέντρα, με στόχο ένα βιώσιμο περιβάλλον.

Το Αρχιτεκτονικό Έργο επιδιώκει:

• να συμπεριλάβει τη μνήμη του τόπου στο σχεδιασμό,
• να προστατεύσει την οντότητα του χώρου, ως πνεύμονα πρασίνου, και
• να αναδείξει το Δημοτικό Πάρκο Σαλίνα, ως μέρος της ταυτότητας της πόλης της Λάρνακας.