ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ E. PAPACHRISTOU LLC
Ηρακλής Παπαχρίστου, Γιώργος Χαραλάμπους, Παναγιώτης Χατζησέργης, Τιμόθεος Αλέξη, Κυριάκος Μέσσιος, Ελένη Θεοφάνους
Fat Tony Studio ∙ εξωτερικές τρισδιάστατες απεικονίσεις, εσωτερικές απεικονίσεις κοινόχρηστων χώρων
Rendergram Studio ∙ εσωτερικές απεικονίσεις χώρων διαμονής
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Με την κατεδάφιση του οικισμού Βερεγγάρια, ο χώρος επανέκτησε στοιχεία φυσικού τόπου διαγράφοντας την προηγούμενη αστικότητα του, με αποτέλεσμα η χωροθέτηση των φοιτητικών εστιών να βρίσκεται στο μεταίχμιο του αστικού ιστού και του φυσικού περιβάλλοντος. Το κτίριο των φοιτητικών εστιών αποτελεί την πρώτη κτιριακή υποδομή στο ευρύτερο χώρο της περιοχής Βερεγγάριας που παραχωρήθηκε στο ΤΕΠΑΚ, το οποίο θα λειτουργήσει αστικά μετατρέποντας και ενεργοποιώντας το χώρο. Η κεντρική χωροθέτηση του κτιρίου φοιτητικών εστιών στο σημείο του διαγωνισμού μετατρέπει το χώρο και το κτίριο ως ένα αρθρωτικό στοιχείο μεταξύ των δύο ενοτήτων αλλά και ως φυσική επέκταση του χώρου πρασίνου.
Το κτίριο αντιμετωπίστηκε ως ένας ενιαίος λειτουργικά χώρος στο επίπεδο των δημόσιων χρήσεων και λειτουργιών με στόχο τη κοινωνικοποίηση όλης της φοιτητικής και ακαδημαϊκής κοινότητας και ταυτόχρονα το πρόγραμμα των δωματίων επιμερίστηκε σε εννέα μικρότερα κτίρια σε δύο μεγαλύτερες ομάδες επεξεργασίας, παρέχοντας την απαιτούμενη ιδιωτικότητα.
Η κεντρική είσοδος ορίζεται στην ανατολική πλευρά και μια δευτερεύουσα είσοδο στα δυτικά, δημιουργώντας μια ενιαία εσωτερική πορεία. Η είσοδος στο χώρο στάθμευσης γίνεται με τρόπο που αφήνει ανεπηρέαστη την πορεία των πεζών προς το κτίριο.
Στην νότια πλευρά, χωροθετούνται κατά μήκος το 50% των δωματίων στο νότο. Η μεγάλη απόσταση από το νότιο σύνορο (10 έως 13 μέτρα) παρέχει τη δυνατότητα βύθισης ενός επιπέδου και διαμόρφωσης μιας γραμμικής πράσινης αυλής. Στην Βόρεια πλευρά της πορείας συναντιούνται ευδιάκριτα όλοι οι χώροι δημόσιας λειτουργείας αλλά και άμεσες προσβάσεις προς τους 5 ‘αιωρούμενους διαγώνιους όγκους’ των φοιτητικών εστιών, οι οποίοι καλύπτουν το υπόλοιπο 50% των δωματίων. Συντακτικό στοιχείο της πρότασης είναι η κεντρική πλατεία του έργου, η οποία λειτουργεί τόσο στη κλίμακα του έργου όσο και στη κλιμάκα της πανεπιστημιάκης κοινότητας του ΤΕΠΑΚ, καθιστώντας την κεντρικό άξονα της μελλοντικής ανάπτυξης του ΤΕΠΑΚ. Προτείνεται η στρατηγική αναδίπλωσης της πλατείας όπου συγχρόνως είναι κέλυφος κτιρίου αλλά και επέκταση του πλατειακού χώρου, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η επιφάνεια του κοινωνικού χώρου.
Κύριος άξονας του σχεδιασμού αποτέλεσε η έννοια της πολλαπλής κοινωνικότητας. Το κτίριο δημιουργεί επιμέρους χώρους για συναθροίσεις και δραστηριότητες κοινωνικού χαρακτήρα τόσο στον εσωτερικό όσον και στον εξωτερικό χώρο. Στον εξωτερικό χώρο η οριζόντια πλατεία επεκτείνεται και ενοποιείται υπό ελαφριά βατή κλίση με επιφάνειες, πρασίνου, σκαλοπατιών, στάσεων και κίνησης. Επιπλέον, οι όγκοι των φοιτητικών εστιών “αιωρούνται” και παρέχουν την δυνατότητα καλυμμένων χώρων για κοινωνική χρήση. Ο κοινωνικός χώρος επεκτείνεται καθ’ ύψος με το σύστημα κλιμακοστασίων, που ενώνουν την πλατεία με τους χώρους κατοικίας διαμέσου του χώρου κουζίνας και των εξωτερικών καθιστικών χώρων. Η πρόταση λειτουργεί ως ΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ η οποία οργανώνει τις πορείες στον ευρύτερο χώρο, προσθέτοντας ταυτόχρονα ΧΩΡΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ. Το συγκρότημα των φοιτητικών εστιών αποκτά κτιριακά χαρακτηριστικά δημόσιου κτιρίου στο οποίο όμως γίνεται ευδιάκριτα η σχέση δημόσιου και ιδιωτικού.
